ΠΡΑΚΤΙΚΑ της Συνέλευσης Διαβούλευσης σχετικά με την διαχείριση βυθοκορημάτων στο λιμένα Πειραιά, η οποία πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 28/5/2019

Πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 28/05/2019 στο γραφείο 332 του κτηρίου του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, η προγραμματισθείσα Συνέλευση Διαβούλευσης με θέμα τη διαχείριση βυθοκορημάτων στον λιμένα Πειραιά.
Στην διαβούλευση συμμετείχαν η εκπρόσωπος του κ. Γενικού Γραμματέα Λιμένων, Λιμενικής Πολιτικής και Ναυτιλιακών Επενδύσεων του ΥΝΑΝΠ κα ΚΟΥΦΑΛΗ Αγγελική, οι εκπρόσωποι του ΕΛΚΕΘΕ κ.κ. ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Βασίλειος και ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ Θεόδωρος, ο Αντιδήμαρχος Κερατσινίου-Δραπετσώνας κ. ΘΕΟΔΟΤΟΣ Μιλτιάδης, ο εκπρόσωπος του ΕΒΕΠ κ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ Ιωάννης, ο εκπρόσωπος ΣΕΝΑΒΙ-ΒΕΠ κ. ΚΑΝΑΚΑΚΗΣ Βασίλειος, οι Δημοτικοί Σύμβουλοι Πειραιά (Λιμάνι της Αγωνίας) κα MΕΛΑ Σταυρούλα (Βάνα) και κ. ΓΚΕΡΛΕΣ Δημήτριος, οι εκπρόσωποι της κίνησης πολιτών «Λιμάνι φιλικό στην πόλη» κ. ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ Σωτήριος και κα ΣΤΑΥΡΟΥ Αικατερίνη, οι εκπρόσωποι της κίνησης πολιτών «Ενεργοί πολίτες της Πειραϊκής» κ. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ Παύλος και η Δικηγόρος κα ΓΙΑΝΝΟΥΛΟΥ Ανθή, η εκπρόσωπος της κίνησης πολιτών «Όχι λιμάνι στην Πειραϊκή» κα ΑΡΓΥΡΗ Πηνελόπη και οι εκπρόσωποι της κίνησης πολιτών «Ενεργοί πολίτες Α΄ Πειραιά» κ.κ. ΤΖΙΤΖΗΣ Ιωάννης και ΑΡΓΥΡΟΣ Γεώργιος.

Αρχικά, το λόγο έλαβε ο Διοικητής της ΔΑΛ κ. ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ. Δημοσθένης, ο οποίος έκανε μια σύντομη αναδρομή στην αιτία σύγκλησης της εν λόγω διαβούλευσης, σε συνέχεια εγγράφου του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά για το θέμα των βυθοκορημάτων στη θαλάσσια περιοχή του Πειραιά. Τα βυθοκορήματα περιλαμβάνονται στη σύμβαση παραχώρησης (ν. 4404/2016). Συγκεκριμένα, στο Παράρτημα 8.6 της ανωτέρω σύμβασης γίνεται ρητή αναφορά σε «συντήρηση της λιμενολεκάνης του Κεντρικού Λιμένα Πειραιώς σε πλεύσιμα επίπεδα βάθους, με βυθοκόρηση κατά προσέγγιση 800.000 κυβικών μέτρων μερικώς μολυσμένου ιζήματος» και ορίζεται ότι το Ελληνικό Δημόσιο θα βαρύνεται με το «Κόστος συντήρησης της λιμενολεκάνης του Κεντρικού Λιμένα Πειραιά σε πλεύσιμα επίπεδα βάθους με βυθοκόρηση κατά προσέγγιση 800.000 κυβικών μέτρων μερικώς μολυσμένου ιζήματος, στο βαθμό που ο ΟΛΠ αδυνατεί να διαθέσει το ίζημα κατά τη διαδικασία κατασκευής των έργων επέκτασης του Προβλήτα ΙΙΙ ή του Σταθμού Κρουαζιερόπλοιων».

Έπειτα, εξέθεσε το θέμα της επικινδυνότητας των βυθοκορημάτων εντός της θαλάσσιας περιοχής τα οποία όπως προκύπτει από διάφορα στοιχεία τα οποία έχουν δημοσιοποιηθεί στο διαδίκτυο φαίνεται ότι είναι επικίνδυνο υλικό, γεγονός που ανατρέπει τα πράγματα διότι είναι αλλιώς να έχεις ένα υλικό το οποίο μπορείς να χρησιμοποιήσεις για να χτίσεις και αλλιώς να πρόκειται για υλικό που έχει καταστεί επικίνδυνο, για το οποίο πρέπει να διερευνηθεί και ο λόγος που κατέστη επικίνδυνο.

Ο εκπρόσωπος του ΕΛΚΕΘΕ κ. ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Βασίλειος επισήμανε τα εξής: «Θα ήθελα να σας κάνω αρχικά μια σύντομη ενημέρωση για τη νομοθεσία που ισχύει στην Ελλάδα, που δεν έχει αλλάξει από τα τέλη της δεκαετίας του ‘70. Είναι ουσιαστικά οι νόμοι που κυρώνουν τη συνθήκη της Βαρκελώνης για την προστασία της Μεσογείου και τη συνθήκη του Λονδίνου για την προστασία των θαλασσών. Αυτά τα δύο υπάρχουν ως νομοθεσία καθώς και μια Υπουργική Απόφαση, η οποία εξειδικεύει τον κατάλογο των ρύπων που επιβαρύνουν το θαλάσσιο περιβάλλον σύμφωνα με το σύμφωνο της Βαρκελώνης. Αυτή μόνο είναι η νομοθεσία που διέπει τη διαχείριση των βυθοκορημάτων στη θάλασσα και τίποτα άλλο.
Βασικός σκοπός μας είναι η αποτροπή της θαλάσσιας ρύπανσης.
Στην αρχική έκδοση αυτών των διεθνών κανονισμών για τα βυθοκορήματα επιτρέπονταν η απόθεση οποιουδήποτε υλικού μέσα στη θάλασσα, αρκεί να μην περιέχει 5-10 ουσίες οι οποίες, πολλές από αυτές, έχουν σταματήσει να παράγονται και δεν περιλαμβάνονται στις ουσίες προτεραιότητας στην τροποποιημένη συνθήκη της Βαρκελώνης το 1995. Παρότι όμως τροποποιήθηκε η συμφωνία της Βαρκελώνης το ‘95, η Ελλάδα δεν έχει εναρμονιστεί με το νέο καθεστώς και δεν το έχει συμπεριλάβει στην ελληνική νομοθεσία, δημιουργώντας έτσι μια ανεξέλεγκτη κατάσταση διότι δεν υπάρχει επί της ουσίας μια λίστα με τα στοιχεία ή ενώσεις προτεραιότητας και ποιες είναι οι επιτρεπόμενες τιμές αυτών. Υπήρχαν τα τεράστια προβλήματα διαχείρισης των αποβλήτων των τότε κρατικών εταιριών ΛΑΡΚΟ και ΠΕΣΙΝΕ τα οποία διατίθεντο χύδην στον παρακείμενο θαλάσσιο χώρο, χωρίς καμία επεξεργασία, και εμείς θέλαμε να τα καλύψουμε κάτω από το σεντόνι μας. Αυτή η νοοτροπία και πρακτική έχει παραμείνει μέχρι σήμερα. Κανένα στέλεχος δημόσιας υπηρεσίας ή οργανισμού δε γνωρίζει τώρα πια γιατί παρέμεινε. Έχουμε μείνει εκεί. Ωστόσο, το σκεπτικό στην τροποποιημένη συνθήκη είναι ότι κανένα υλικό δεν μπαίνει μέσα στη θάλασσα. Μπαίνει μόνο όταν είναι καθαρό. Όταν λέμε καθαρό εννοούμε ότι τα συστατικά του δεν είναι ρυπασμένα, το υλικό δεν φέρει ρύπους. Η άμμος όταν διατίθεται στη θάλασσα μόνο καλό κάνει. Αν δεν είναι καθαρά τα υλικά, υπάρχει μια διαδικασία που πρέπει να ακολουθηθεί, και αυτή περιγράφεται λεπτομερώς σε κατευθυντήριες οδηγίες που έχουν εκδοθεί για τις Μεσογειακές χώρες. Τις χρησιμοποιούν όλοι εκτός από την Ελλάδα. Εμείς κινούμαστε με μια νομοθεσία του 1978-79 και τίποτε άλλο. Όλα τα υπόλοιπα είναι ανεξέλεγκτα. Επιστημονικά, όλοι γελάνε μαζί μας. Για αυτό τον λόγο το ΕΛΚΕΘΕ, από μόνο του, αποφάσισε να ακολουθεί πιστά τις οδηγίες και τις προδιαγραφές τις οποίες έχουν εκδώσει τα Ηνωμένα Έθνη. Για να είμαστε συμβατοί με τους υπόλοιπους επιστημονικά. Για να μπορούμε να συνεννοηθούμε».

ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.:  Αντιλαμβάνομαι ότι αυτή τη διεθνή συνθήκη την έχουμε υπογράψει, αλλά δεν την έχουμε κυρώσει.

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Σωστά.

ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.:  Αυτό φυσικά δε σημαίνει ότι μπορούμε και να την παραβιάζουμε. Από τη στιγμή που την υπογράψαμε στο διεθνοδικαιϊκό επίπεδο απαγορεύεται να την παραβιάσουμε. Απλά με το α. 28 παρ. 2 Σ δεν έχει αποκτήσει υπερνομοθετική ισχύ.

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Μαζί με το πρωτόκολλο για το dumping που δεν κυρώσαμε υπάρχουν συνδεδεμένα και άλλα πρωτόκολλα, όπως το πρωτόκολλο για τη βιοποικιλότητα και την Ολοκληρωμένη διαχείριση της Παράκτιας Ζώνης, τα οποία έχουμε κυρώσει και έτσι υπάρχουν οι αντίστοιχοι νόμοι. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, όταν Γενικός Γραμματέας Λιμένων ήταν ο κ. ΜΟΥΤΖΟΥΡΗΣ είχε ορίσει μια ομάδα εργασίας, στην οποία ήμουν μέλος, για να μπορέσει να καταθέσει μια πρόταση για τη διαχείριση των βυθοκορημάτων. Του κάναμε πρόταση. Η πρότασή μας ήταν να κυρωθεί το πρωτόκολλο για το dumping. Το καταθέσαμε, πήραμε αριθμό πρωτοκόλλου. Όμως, αν το αναζητήσετε τώρα δεν ξέρω αν θα το βρείτε. Ο κ. ΜΟΥΤΖΟΥΡΗΣ ήθελε να το προωθήσει και να το υπογράψει, αλλά έφυγε από Γραμματέας. Θα σας ενημερώσω, επίσης, για τη μεγάλη περιπέτεια που πέρασαν κάποιοι επειδή δεν υπάρχει σαφές νομοθετικό πλαίσιο για τα βυθοκορήματα.

ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.: Πήγαν κατηγορούμενοι με το Ν. 1650; Διότι είναι η εναλλακτική που έχουμε σε όσα μας λέτε. Ο Ν. 1650, ειδικά όπως έχει τροποποιηθεί, ορίζει τα πάντα ως ρύπανση. Δηλαδή μπορεί να μην έχουμε κυρώσει το ειδικό πρωτόκολλο για τα βυθοκορήματα, αλλά αυτό στην πραγματικότητα στην Ελλάδα λειτουργεί σε βάρος της βιομηχανίας. Εάν ένας βιομήχανος έχει στοιχειώδη λογική, θα θέλει να κυρωθεί το πρωτόκολλο, διότι όσο δεν κυρώνεται και δεδομένου ότι ορίζει ότι ρύπανση για τα βυθοκορήματα είναι συγκεκριμένες ουσίες, ρύπανση με το 1650 είναι και ένα μπουκάλι στο νερό.

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Το λιμάνι είναι βεβαρημένο με ρύπους από πετρελαιοειδή, βαρέα μέταλλα κλπ. Αυτό είναι γνωστό. Εμείς που αναλύουμε τα χημικά συστατικά των βυθοκορημάτων, βλέπουμε τεράστιες τιμές που για τα επιστημονικά δεδομένα είναι πού υψηλές, δηλαδή βρίσκονται στο Θεό, Ωστόσο, κάποιος που έχει αναλάβει να τα ρίξει στη θάλασσα μπορεί να μας πει ότι αυτό το υλικό δεν είναι ρυπασμένο με βάση την ελληνική νομοθεσία, γιατί δεν υπάρχουν θεσμοθετημένες οριακές τιμές ρύπων.

ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.:  Γιατί; Ο 1650 γιατί δεν καλύπτει;

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Δεν ξέρω, δεν υπάρχουν καταγεγραμμένες ποιες είναι οι ουσίες και ποιες είναι και οι τιμές επί της καθεμιάς ουσίας στις οποίες θα μπορέσουμε να χαρακτηρίσουμε ρυπασμένο ένα θαλάσσιο ίζημα.

ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.: Να ρωτήσω κάτι: αυτή την άποψη που λέει ότι μπορεί να μετράτε τις τιμές στο Θεό αλλά επειδή το πρωτόκολλο δεν έχει κυρωθεί δεν μας ενδιαφέρει τί μετράτε το Υπουργείο Ναυτιλίας την έχει διατυπώσει;

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Εγγράφως δεν έχω κάτι.

ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.: Προφορικά;

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Το Υπουργείο Ναυτιλίας δείχνει μεγάλη ευαισθησία.

ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.: Σε λίγο στον Πειραιά οι άνθρωποι θα έχουν δυο κεφάλια και δέκα οκτώ πόδια…

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Κάπως έτσι θα γίνει…

ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.: Αλλά θα υπάρχει ένα πρωτόκολλο που θα λέει ότι δεν πειράζει φίλε που έχεις βγάλει οκτώ πόδια, διότι κάποιος δεν έχει κυρώσει ένα πρωτόκολλο. Αυτή είναι η άποψη που διατύπωσε το Υπουργείο Ναυτιλίας για να υπερασπιστεί τον τότε Κεντρικό Λιμενάρχη;

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Όχι, ήταν τελείως διαφορετικό εκείνο.

ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.: Διότι ο 1650 λέει ότι οποιοδήποτε υλικό απορρίπτεται είναι ρύπανση.

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Σωστά…

ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.: Από κει και πέρα έχει τη διάκριση πλέον μεταξύ ρύπανσης που πρέπει να υπερβαίνεις κάποιους δείκτες και υποβάθμισης, που δε χρειάζεται να υπερβαίνεις κάποιους δείκτες. Εδώ λοιπόν ακόμα και εάν θεωρήσουμε ότι επειδή δεν υπάρχουν οι δείκτες, που υπάρχουν στην επιστήμη, έχουμε οπωσδήποτε υποβάθμιση του θαλασσίου περιβάλλοντος, η οποία με το 1650 είναι ομοίως απαγορευμένη. Συνεπώς, εάν κάποιος το υποβαθμίζει έχει υποχρέωση να άρει άμεσα την υποβάθμιση και αυτό δίνει δικαίωμα και στους ιδιώτες με το 57 του Αστικού Κώδικα να στραφούν κατά του φορέα διαχείρισης και να του πούνε «φίλε κόφτο».

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Προσέξτε τώρα ποια είναι η λεπτομέρεια, την οποία αποδέχτηκε και το Δικαστήριο. Ότι δεν υπήρχε μόνιμη απόρριψη. Δεν υπήρχε διάθεση. Υπήρχε προσωρινή εναπόθεση και μάλιστα τα υλικά διάθεσης ήταν αδρανή, σύμφωνα με μια μελέτη της Σχολής Χημικών Μηχανικών του Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Ο χώρος προσωρινής διάθεσης ήταν περιφραγμένος με τσιμέντο τριγύρω. Το υπόβαθρο της περιοχή ήταν σκληρό οπότε δεν υπήρχε τρόπος διαρροής στον υδροφόρο ορίζοντα. Τα απόθεσαν εκεί πέρα μέχρι να κατασκευαστούν τα caisson, τα οποία θέλουν χρόνο. Με ειδικές προδιαγραφές, που τους βοήθησε το Πολυτεχνείο να τα κάνουν. Από τη στιγμή που κατασκευάστηκαν τα caisson, τα έβαλαν κοντά, ήρθε μετά ο εκσκαφέας, έπαιρνε τα προσωρινώς αποτιθέμενα ιζήματα, τα έβαζε μέσα στα caisson, τα εγκλώβιζε, τα στεγανοποιούσε και μετά το caisson έμπαινε στη θέση του.

ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.: Θα ήθελα να ρωτήσω το εξής, υπάρχουν μετρήσεις από το ΕΛΚΕΘΕ για τα βυθοκορήματα ότι είναι επικίνδυνα και αν ναι μπορούμε να τις έχουμε ως Αρχή;

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Οι αναλύσεις οδηγούν στο συμπέρασμα ότι είναι επικίνδυνο υλικό, είναι επιβαρυμένο με πολλούς ρύπους. Τις τεχνικές εκθέσεις του ΕΛΚΕΘΕ μπορείτε να τις έχετε και αφορούν την επικινδυνότητα των βυθοκορημάτων εξαιτίας της συσσωρευμένης οργανικής ρύπανσης δεκαετιών. Οι μετρήσεις αφορούσαν το χώρο που έγινε η εκβάθυνση για να γίνει το κρηπίδωμα στον Άγιο Νικόλαο. Ήταν συγκεκριμένες.

ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.: Εδώ στο κεντρικό λιμάνι, που είμαστε εμείς έχουν γίνει μετρήσεις;

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Ναι έχουν γίνει και οι συγκεντρώσεις των ανόργανων και οργανικών ρύπων είναι αρκετά υψηλές. Σημαντική ρύπανση προέρχεται και από τη δεξαμενή….

ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.: Υπάρχει και μελέτη γιατί;

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Ξέρουμε από που προέρχονται οι αυξημένες τιμές. Το μεγαλύτερο ποσοστό είναι διάφορες διαρροές, καθαρισμοί και αστική ρύπανση. Είναι τα πετρέλαια που αφήνουν τα καράβια, κάποια λάδια που χύνονται, κάποια βαρέα μέταλλα από τη δεξαμενή. Να διευκρινίσω ότι όταν λέμε ρύπανση στο ίζημα, δε σημαίνει ότι αυτή προέκυψε σήμερα ή χθες , αλλά ότι συσσωρεύτηκε σε βάθος δεκαετιών. 10 χρόνων, 20 χρόνων…

ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.: Καταλήγουμε λοιπόν ότι αυτό είναι κάτι επικίνδυνο. Ο σωστός τρόπος να το αντιμετωπίσουμε ποιός είναι; Να πάμε να χτίσουμε προβλήτες με αυτό;

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Αν έχει την κατάλληλη κοκκομετρία και τις κατάλληλες φυσικές και μηχανικές ιδιότητες, τότε μπορεί να διατεθεί σε έργα, που σχεδιάζονται να γίνουν, ή να χρησιμοποιηθούν σε λιμενικές και παράκτιες κατασκευές που ήδη υπάρχουν.

ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.: Αυτό το έχετε μετρήσει εσείς ή το συνάγετε από την ιστορία του Προβλήτα ΙΙΙ; Αυτή τη στιγμή αυτό το υλικό που λέμε ότι έχει πολύ υψηλές τιμές εγώ μπορώ να μπω να αρχίσω να σκάβω, να το παίρνω να το βγάζω από το νερό, να το πηγαίνω κάπου, μετά να πηγαίνω να το παίρνω από εκεί….

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Προφανώς, όχι…

ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.: Τι πρέπει να το κάνω;

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Κοιτάξτε να δείτε. Αν μπορούσατε να το πάρετε, να το εγκλωβίσετε για παράδειγμα σε caissons, αν χωράνε, θα ήταν ό,τι πιο ιδανικό. Είναι μια περιβαλλοντικά φιλική λύση.

ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.: Άρα αυτό είναι επιστημονικά αποδεκτό και από το ΕΛΚΕΘΕ;

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Βεβαίως… Τώρα, υπάρχουν και άλλοι τρόποι εναλλακτικής διαχείρισης των ρυπασμένων βυθοκορημάτων. Μπορείτε να τα βάλετε, εάν υπάρχει πρόσβαση σε ντόκους, σε κάποια φορτηγά ή ακόμα να σε πλωτές φορτηγίδες και να τα πάτε κάπου για να φτιαχτεί νέα γη… Στην Αμερική αυτό που κάνουν, εδώ και πολλά χρόνια, είναι το εξής: έχουνε κάποιες περιοχές που τις γεμίζουν, κάνουν επιχωμάτωση και με αυτόν τον τρόπο προκαλούν ελεγχόμενη προέλαση της χέρσου….

ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.: Αυτό καθαρίζει δηλαδή με τον καιρό;

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Όχι. Το θάβεις με υγειονομικό τρόπο και το ουδετεροποιείς.

ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.: Άρα, εσείς ως ΕΛΚΕΘΕ μας λέτε ότι όσο μπορεί να μπει στα caissons ας μπει….

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Κατά προτεραιότητα….

ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.: Και εκεί υποψιάζομαι ότι προφανώς θα υπάρχει ο σωστός και ο λάθος τρόπος για να γίνει. Και από εκεί και πέρα το υπόλοιπο πρέπει να πάει και να ταφεί υγειονομικά.

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Αυτό είναι το σωστό. Και σε καμία περίπτωση μέσα στη θάλασσα. Υπάρχει μια λύση την οποία έχουμε προτείνει στα νέα έργα που θα γίνουν στο λιμάνι της Σούδα. Έχουμε πει ότι τα πιο ρυπασμένα να διατεθούν σε υποθαλάσσιο χώρο υγειονομικής ταφής εντός του λιμένα και τα υπόλοιπα να απορριφθούν στο βαθύτερο σημείο του κόλπου, κάπου 7-8 μίλια μακριά. Έχουμε διαπιστώσει ότι υπάρχει μια διαβάθμιση της ρύπανσης σε σχέση με το βάθος βυθοκόρησης. Άλλο τα επιφανειακά υλικά , τα οποία είναι πολύ ρυπασμένα, κι άλλο τα υποεπιφανειακά ιζήματα, που μπορούν να είναι λάσπες, άμμοι ή ακόμη και υγιές γεωλογικό υπόβαθρο, που είναι πολύ πιο καθαρά. Μπορεί να ογκομετρήσεις το ρυπασμένο υλικό σου, να το προσδιορίσεις πόσο είναι. Αυτό ανά περιοχή αλλάζει. Στη Σούδα προσδιορίσαμε 130-140 χιλιάδες κυβικά, τα οποία ήταν τα πιο ρυπασμένα, τα πιο επιφανειακά. Προτείναμε να τα απομακρύνουμε και ακολούθως να τα εγκλωβίσουμε με τη μέθοδο της υγειονομικής ταφής σε ειδικών προδιαγραφών υποθαλάσσια τάφρο, στην περιφέρεια της λιμενολεκάνης. Μια μικρή ποσότητα υλικών θα τοποθετηθεί σε caissons κατά προτεραιότητα, κάπου 30-40 χιλιάδες κυβικά μέτρα. Μέσα στο λιμάνι και σε βάθος νερού γύρω στα 10 μέτρα έχουμε προτείνει να οριοθετηθεί ένας χώρος, ο οποίος να είναι πλήρως στεγανοποιημένος, δηλαδή να διαθέτει υγιές φυσικό υπόβαθρο, να σκαφτεί, να μπούνε τα ρυπασμένα και από πάνω να καλυφθούν με τα υγιή υλικά. Αυτές βέβαια οι λύσεις είναι παλιές και εφαρμόζονται παντού στον κόσμο. Είναι δοκιμασμένες. Υγειονομική ταφή μέσα στη θάλασσα. Ακόμα και ο Ν. 4042 του ‘12 περί αποβλήτων στο παράρτημά του περί μεθόδων υγειονομικής ταφής την αναφέρει. Είναι η υποθαλάσσια ταφή. Επομένως, και νομικά υπάρχει ένα παραθυράκι. Τα υπόλοιπα υλικά, τα καθαρά, να τοποθετηθούν στο βαθύτερο τμήμα του Κόλπου της Σούδας και να πεταχτούν με συγκεκριμένο τρόπο. Αυτή τη λύση την έχει αποδεχτεί το Υπουργείο Δημοσίων Έργων και την συζητάει το Υπουργείο Περιβάλλοντος.

ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.: Για να καταλάβω τώρα. Η ιστορία είναι: έχουμε ένα θέμα νομικό, αλλά έχουμε και τιμές υψηλές και ξέρουμε γιατί δημιουργήθηκαν. Αυτή τη στιγμή είναι πιθανό να βρούμε το πάνω μέρος πολύ μολυσμένο το οποίο αυτό κάνουμε υγειονομική ταφή;

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Ναι, ναι αυτό κάνουμε. Κατά προτεραιότητα σας λέω στα caissons σφραγισμένα να μην διαφεύγουν και δεύτερον με υγειονομική ταφή.

ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.: Άρα το πάνω – πάνω, το πολύ μολυσμένο, εσείς λέτε ότι μπορεί να μπει μέσα στα caissons….

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Σωστά…

ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.: Το υπόλοιπο να ταφεί υγειονομικά και από κει και πέρα πηγαίνοντας προς τα κάτω βλέποντας και κάνοντας…

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Βλέποντας και κάνοντας….

ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ Σ.: Άρα, η απόφαση που έχουμε δει εμείς που επιτρέπει την απόρριψη των βυθοκορημάτων μεταξύ Αίγινας και Σαλαμίνας….

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Ρυπασμένων;

ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ Σ.: Δε στέκεται παρά μόνο εάν αυτά είναι καθαρά….Αλλά καθαρά δεν έχουμε εδώ….

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Μέσα στο λιμάνι σίγουρα όχι…Αλλά εάν είναι καθαρά, επαναλαμβάνω και το τονίζω….

ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.: Είναι ξεκάθαρος ο κανόνας. Σου λέει εάν είναι καθαρά, τα ρίχνεις. Εάν δεν είναι ή τα βάζεις μέσα στα caissons ή τα θάβεις υγειονομικά. Αυτό σου λέει.

ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ Σ.: Μετρήσεις στην περιοχή της ΣΝΔ έχετε κάνει;

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Δεν τις έχω υπόψη μου. Εγώ δεν έχω κάνει.

ΜΕΛΑ Σ.: Είναι τα caissons και η υγειονομική ταφή ο πραγματικά ασφαλής τρόπος;

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Θα σας το πω κάπως αλλιώς. Αν δεν διαχειριστείτε τα ρυπασμένα βυθοκορήματα και τα αφήσετε στη θέση τους κάνουν πολύ μεγαλύτερο κακό από το ελάχιστο που θα μπορούσε πιθανώς να προκαλέσει μια μικρή διαρροή υλικού από τα caissons….Το μεγάλο πρόβλημα όταν στεγνώνει μια λάσπη αυτού του τύπου είναι οι δυσάρεστες μυρωδιές που παράγονται. Μυρίζει σαν κλούβιο αυγό. Ωστόσο, μπορούν να προκύψουν και άλλα προϊόντα και άλλα ανάλογα με τη σύσταση του ιζήματος.. Γι αυτό η διαδικασία της αποστράγγισης των βυθοκορημάτων προτείνεται να γίνεται μακριά από αστικούς ιστούς.

ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.:  Που να τα πάει δηλαδή;

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Να τα πάρει με τη φορτηγίδα και να τα εναποθέσει σε κάποια περιοχή η οποία θα είναι τελείως μη προσβάσιμη… Μια άλλη λύση είναι ο εγκλωβισμός τους μέσα σε σάκους ή γεωσωλήνες. Δηλαδή υπάρχουν κάποια γεωυφάσματα, τα οποία γεμίζουν από ένα μίγμα ρυπασμένου υλικού και αδρανούς υλικού πρόσμιξης και αυτό το υλικό στερεοποιείται και γίνεται σαν τσιμέντο…Στη συνέχεια το εναποθέτουν είτε σε χερσαίες κατασκευές είτε στη θάλασσα….Μια άλλη επωφελής λύση που χρησιμοποιείται σε κάποια λιμάνια, αλλά αυτό γίνεται σε πειραματικό στάδιο, είναι ότι η λιμενολεκάνη καλύπτεται από ειδικά υλικά τα οποία έχουν την ικανότητα να προσροφούν τους ρύπους και να τους δεσμεύουν… Μια ποσότητα της ρύπανσης… Και ανόργανους και οργανικούς ρύπους.

ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.: Να συνεχίσω την ερώτηση της κας Μελά γιατί για μένα είναι κομβική. Εγώ λοιπόν τώρα τι καταλαβαίνω; Καταλαβαίνω ότι μέσα στο λιμάνι έχουμε επικίνδυνο υλικό. Η τέλεια λύση, η θεϊκή λύση για τους κατοίκους ποια είναι; Να φύγει; Γιατί αυτή δεν άκουσα να τη συζητάμε τόσην ώρα. Εγώ καταλαβαίνω ότι ο εγκιβωτισμός τους στα caissons είναι μια μεθοδολογία που την έχουν αναπτύξει οι εργολάβοι γιατί είναι συμβατικά βιώσιμη. Δηλαδή όταν πας να κάνεις ένα έργο προβλήτα μέσα σε ένα λιμάνι που έχει τοξικό υλικό για τον εργολάβο έχει ενδιαφέρον να γίνει το έργο. Έρχεται λοιπόν η επιστήμη και λέει ότι εργολαβικά βιώσιμο concept είναι ο εργολάβος για να χτίσει να μαζέψει αυτό το υλικό μέσα σε αυτή την κατασκευή που λέγεται caisson να την εγκιβωτίσει οπότε θεωρητικώς μέχρι αποδείξεως του εναντίου γιατί επιστήμη είναι και εξελίσσεται αυτός θεωρείται σήμερα το 2019 μια επιστημονικώς ασφαλής λύση διότι με τα δεδομένα που γνωρίζουμε το 2019 απομονώνεται κλπ. Το 2039 μπορεί μετά από 400.000 καρκίνους του πνεύμονα στο Μεταξά να ανακαλύψουμε ότι το caisson δεν ήταν καλή τεχνολογία. Εγώ λοιπόν λέω κάτι άλλο τώρα… Επειδή εμείς εδώ δεν είμαστε εργολάβοι. Είμαστε κρατική αρχή. Η τέλεια… Εγώ που θέλω τη θεϊκή λύση για τους κατοίκους ποια είναι; Δε με ενδιαφέρει το εργολαβικά βιώσιμο εμένα. Εγώ ξέρω ότι σήμερα έχω ένα λιμάνι και σας υπόσχομαι ότι θα κάνω αυτό που πρέπει να κάνω γιατί το θεωρώ αδιανόητο το 2019 να καθόμαστε εδώ πέρα και να συζητάμε με άνεση ότι κοίταξε είναι γεμάτο με πολύ επικίνδυνα υλικά, αλλά εντάξει, οκ, θα χτίσουμε και έναν προβλήτα. Δε θέλω την ενδιάμεση λύση για τον εργολάβο, θέλω να ξεκινήσω τη συζήτησή μου στη διεκδίκηση ως Κράτος, της τέλειας, της ιδανικής, της άπαιχτης λύσης. Το θεϊκό για τους κατοίκους τί είναι;

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Θα πρέπει με κάποιον τρόπο να βγουν, όσα είναι ρυπασμένα να στεγνώσουν…. Πιθανώς να πάνε στη στεριά και να ταφούν σε χώρους υγειονομικά ασφαλείς.

ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.: Αυτό λοιπόν είναι το νούμερο ένα. Αυτό είναι το επιστημονικά τέλειο.

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Σωστά….

ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.: Το τέλειο για τον πολίτη είναι να βγουν και να μην ξαναχρησιμοποιηθούν ποτέ….

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Και στα caissons επαναλαμβάνω….

ΓΙΑΝΝΟΥΛΟΥ Ανθή: Εγώ από μελέτες που έχω διαβάσει μια εκ των οποίων έχω αποστείλει στο Διοικητή της ΔΑΛ, λένε ότι το υλικό αυτό είναι τόσο τοξικό που δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί πουθενά παρά μόνο για τη παραγωγή ενέργειας. Επιπλέον με επιθεωρητές περιβάλλοντος που έχω έρθει σε επαφή, η τοποθέτηση του συγκεκριμένου υλικού μέσα σε caisson είναι αμφισβητήσιμη διότι δεν έχει αποδειχθεί πως αλληλεπιδρά το υλικό αυτό μέσα στα caisson και μέσα στο θαλάσσιο περιβάλλον. Έχει μεγάλη σημασία από που πήραμε τα δείγματα και σε τι βάθος. Διότι άμα το πάρεις πάνω-πάνω….

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Όλα αυτά γίνονται βάσει κάποιου πρωτοκόλλου.

ΓΙΑΝΝΟΥΛΟΥ Ανθή: Η σύμβαση παραχώρησης και το έργο κατασκευής των προβλητών και μελλοντικά η βυθοκόρηση έρχεται το ελληνικό κράτος και λέει ότι δεν ξέρει τίποτα για τη ρύπανση που υπάρχει και θα το μάθει τώρα, το οποίο εγώ το θεωρώ απαράδεκτο.

ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.:  Ποτέ δεν το είπε αυτό ο 4404…

ΓΙΑΝΝΟΥΛΟΥ Ανθή: Εγώ μιλάω για τις άδειες που έχουν δοθεί. Υπάρχει μια απόφαση περιβαλλοντικών όρων….

ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.: Ξέρεις πολύ καλά ότι έτσι όπως είναι η ευρωπαϊκή νομοθεσία η απόφαση περιβαλλοντικών όρων εξαρτάται από τα data που σου υποβάλλει εγγυώμενος την ακρίβειά τους ο αδειοδοτούμενος. Αυτή τη στιγμή η λογική όλων αυτών των αδειών δεν είναι λογική ότι έρχομαι διασταυρώνω ότι αυτό που μου λες είναι ακριβές και σε αδειοδοτώ. Σε αδειοδοτώ μέχρι αποδείξεως του εναντίου.

ΓΙΑΝΝΟΥΛΟΥ Ανθή: Αυτό που θέλω να πω είναι ότι στις συμβάσεις και στις άδειες που υπάρχουν αυτή τη στιγμή το ελληνικό κράτος ενεργεί σα να μη γνωρίζει ότι υπάρχουν απόβλητα μέσα στο λιμάνι.

ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.: Για μένα η ερώτησή μου είναι βασική. Η επιστημονικά τέλεια λύση είναι η απομάκρυνση….

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Προφανώς, προφανώς…

ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.: Άρα έχουμε λύση ένα την απομάκρυνση και λύση ένα άλφα τα caisson την υγειονομική ταφή….

ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ Σ.: Τα caissons είναι με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια…..

ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.: Δε με αφήνεις να τελειώσω… Λοιπόν, η δεύτερη λύση, η οποία είναι η συμβατικά βιώσιμη, διότι καταλαβαίνω ότι αυτά τα έργα πρέπει να γίνουν και η επιστήμη κλήθηκε κάποια στιγμή να προτείνει ποια είναι η πιο βιώσιμη λύση…. Αν σκεφτείτε ότι στην Αθήνα κάποτε χτίζαμε με αμιαντοτσιμέντα… Μένω σε σπίτι που έχει χτιστεί με αμιαντοτσιμέντο…. Τον αμίαντο που ανασαίνω εδώ και 41 χρόνια κάποια μελέτη είχε γίνει τότε που έλεγε δεν πειράζει χτίσε διότι άμα μπει στο μπετό δεν πειράζει. Δεν μας είπαν βέβαια ότι όταν τρυπάς με το τρυπάνι να κρεμάσεις μια κορνίζα το ανασαίνεις… Γι’ αυτό λέω ότι υπάρχει πάντοτε σε αυτήν τη διαδικασία η εργολαβικά βιώσιμη λύση, δηλαδή θέλω αμίαντο στο τσιμέντο για να χτίσω πολυκατοικίες να βάλω τον κόσμο μέσα και πρέπει να έχω μια βιώσιμη εργολαβικά λύση… Έχουμε λοιπόν την ιδανική λύση που λέει τα βγάζω, τα ουδετεροποιώ και τα θάβω υγειονομικά, έχουμε λοιπόν την εργολαβικά βιώσιμη λύση που λέει ότι εργολαβικά με βάση τα δεδομένα τα οποία γνωρίζουμε σήμερα αυτά θα εγκιβωτιστούν μέσα στα caissons και εφόσον δεν υπάρχει διαφυγή…. αυτό είναι το εργολαβικό κομμάτι δεν είναι το τέλειο…Οι τρόποι αυτοί είναι ασφαλείς, αλλά δεν είναι το ίδιο ασφαλείς. Άρα λοιπόν έχεις ένα κομμάτι, το οποίο είναι η μεθοδολογία η εργολαβικά βιώσιμη και ένα κομμάτι, που είναι η διεκδίκηση.

ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ Σ.: Ο εργολάβος εάν δε βάλει μέσα αυτά, πρέπει να βρει ένα λατομείο, όπως είναι ο Τούρλος εδώ απέναντι, να πάρει άδεια λατόμησης….

ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.: Το ΕΛΚΕΘΕ σήμερα εισφέρει κάτι πάρα πολύ σημαντικό. Σου ξεκαθαρίζει ότι υπάρχει η επιστημονικά ιδανική λύση και η εργολαβικά βιώσιμη. Υπάρχει επίσης η διεκδίκηση το πρωτόκολλο του 95 να κυρωθεί χτες. Ο ΔΣΠ μπορεί να βοηθήσει σε τέτοιου τύπου θεσμικές διεκδικήσεις… Η ΔΑΛ υιοθετεί πλήρως τη διεκδίκηση κύρωσης του πρωτοκόλλου του 95 ειδικά σε καθεστώς ιδιωτικοποιημένων λιμανιών…Το δεύτερο το οποίο έχει ενδιαφέρον ως διεκδίκηση είναι γιατί να πάμε στην εργολαβικά βιώσιμη λύση και να μην πάμε στην τέλεια… Δε βλέπω κάποιο λόγο…

ΘΕΟΔΟΤΟΣ Μ. (Κερατσίνι – Δραπετσώνα): Εγώ κατάλαβα ότι επιστημονικά και οι 3 μέθοδοι είναι αποδεκτές.

ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.:  Ναι, αλλά δεν είναι ισοδύναμες…

ΘΕΟΔΟΤΟΣ Μ. (Κερατσίνι – Δραπετσώνα): Δεν είναι ισοδύναμοι… Σωστά; Έτσι είναι;

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Το θέμα για εμάς είναι να μην κινητοποιηθεί ο ρύπος. Αυτό έχει σημασία…

ΘΕΟΔΟΤΟΣ Μ. (Κερατσίνι – Δραπετσώνα): Εάν έρθει αύριο το πρωί η COSCO και σου πει ότι εγώ με βάση μια συνθήκη επιστημονικά τεκμηριωμένη θα κάνω αυτό και καλύπτεται από μια συνθήκη…

ΓΙΑΝΝΟΥΛΟΥ Ανθή: Δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη τι θα γίνει εάν εδώ βρεθεί ουράνιο…

ΘΕΟΔΟΤΟΣ Μ. (Κερατσίνι – Δραπετσώνα): Μπαίνει όμως θέμα τώρα… Θα αναγκαστεί η COSCO να κάνει κάτι γι αυτό;…Θα πιεστεί να κάνει κάτι;

ΓΙΑΝΝΟΥΛΟΥ Ανθή: Το μοντέλο που βλέπω είναι ότι έρχεται η COSCO και σου λέει εγώ θέλω να φτιάξω αυτό και εσείς δέστε πως θα το κάνετε….

ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.: Που το είδες αυτό το μοντέλο;

ΓΙΑΝΝΟΥΛΟΥ Ανθή: Αυτή είναι η γενική μου εντύπωση…

ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.: Εσφαλμένη εντύπωση έχεις…

ΓΙΑΝΝΟΥΛΟΥ Ανθή: Η ΕΣΑΛ που έθεσα το ζήτημα των βυθοκορημάτων μου είπε δεν είναι ώρα να συζητήσουμε αυτό…

ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.: Δεν είναι…

ΓΙΑΝΝΟΥΛΟΥ Ανθή: Θα δούμε στο μέλλον…

ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.: Σωστά σου είπε…

ΓΙΑΝΝΟΥΛΟΥ Ανθή: Το έργο των προβλητών είναι αδειοδοτημένο και αν δεν είχαν μπλέξει οι εργολάβοι στο ΣΤΕ αυτή τη στιγμή θα σκάβανε και τα βυθοκορήματα θα είχαν διαχυθεί σε όλον το Σαρωνικό. Αλλά δεν μπορεί να μου λέει κανένας δεν είναι ώρα…

ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ Π.: Εμείς θέτουμε κάποιους κινδύνους. Όχι μόνο για τα βυθοκορήματα. Μιλάω και για το σύστημα με τα caissons. Έχει 67 μ. βάθος. Έστω ότι σπάει ένα σκάφος ή ξεφεύγει από ένα ρυμουλκό την ώρα που μπαίνουν αυτά τα πλοία που είναι τεράστια, είναι 400μ., και χτυπάει αυτόν τον τοίχο των 67 μ. βάθος σε ένα σημείο, φεύγουν τα caissons σαν βάρκες και με το βάρος που έχουν θα σπάσουν, θα φύγει όλο αυτό το ίζημα έξω και θα γίνει χαμός έξω από το λιμάνι. Εμείς οι κάτοικοι μέσα σε 20 ώρες φάγαμε την ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ. Εγώ κολυμπούσα στο φοίνικα και δεν είχα πάρει χαμπάρι. Μέσα σε 20 ώρες ερχόταν η πετρελαιοκηλίδα. Μέσα σε 2 μέρες έφτασε μέχρι και τις πλαζ Βούλας και Γλυφάδας. Φανταστείτε ότι είναι 8 χλμ η Πειραϊκή από το σημείο που έγινε η βύθιση στη Σαλαμίνα. Εδώ εμείς που έχουμε αυτό το πράγμα στα 320 μ. από την Ακτή Θεμιστοκλέους επομένως δεν είναι επικίνδυνο; Μήπως σπάσει ένας κάβος ; Μήπως γίνει ατύχημα με κάποιο ρυμουλκό;

ΓΙΑΝΝΟΥΛΟΥ Ανθή: Στο αδειοδοτημένο έργο των προβλητών μεταξύ άλλων προβλέπεται ότι ό, τι βυθοκορήματα δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν θα πέσουν σε συγκεκριμένο στίγμα μεταξύ Αίγινας Σαλαμίνας. Τα έδειξα στην ΕΣΑΛ. Είναι περιβαλλοντικό έγκλημα ή όχι;

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Πρέπει να έχουν γίνει μετρήσεις και να έχει αποδειχτεί ότι οι ρύποι είναι μηδενικοί.

ΓΙΑΝΝΟΥΛΗ Ανθή: Ωραία…αυτός που το αδειοδότησε αυτό χωρίς να έχει τις μετρήσεις τι να τον κάνουμε;

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Δεν ξέρω…

ΓΙΑΝΝΟΥΛΟΥ Ανθή: Δεν αναφέρεται καμία μελέτη…Το στίγμα είναι συγκεκριμένο. Αναφέρεται στην απόρριψη των βυθοκορημάτων που λέει η προηγούμενη αδειοδότηση που αφορούσε τον προβλήτα ΙΙΙ. Συγκεκριμένο στίγμα….

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Εάν είναι καθαρά, καλώς…

ΓΙΑΝΝΟΥΛΟΥ Ανθή: Χωρίς καμία πρόβλεψη για προηγούμενη λήψη δειγμάτων…Τι να πω… Την επόμενη φορά θα το θέσω εγγράφως και για διερεύνηση τυχόν ποινικών αδικημάτων… Την προηγούμενη φορά η Διευθύντρια ΔΙΠΚΑ ήταν κατηγορούμενη και η ίδια Διεύθυνση αδειοδοτεί ξανά το ίδιο πράγμα….

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Ας έχουμε μια επιφύλαξη, όπως προείπα. Διότι, εάν είναι καθαρά, έχει καλώς…

ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ Π.: Εδώ η COSCO έρχεται, βρίσκουμε ότι έχει προβλήματα με τα ιζήματα και θα τον αφήσουμε έτσι, να μην πληρώσει; Εμείς οι κάτοικοι λέμε τα ιζήματα της βυθοκόρησης να πάνε αλλού. Αυτό που είπα και διάβασα, σας αφήνω το ψήφισμα και ας πάει να τα πληρώσει…

ΣΤΑΥΡΟΥ Κ.: Το καλύτερο θα ήταν να μην γίνουν προβλήτες και αφού η Cosco θα πάρει το 16% δεν της το δίνουμε από τώρα για να μην ασχοληθούν; Τι να πω; Δεν πρέπει να γίνουν οι προβλήτες…

ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.: Πότε έχει γίνει η τελευταία βυθοκόρηση;

ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ Σ.: Το ’84.

ΓΙΑΝΝΑΚΟΣ Γ. (Γεν. Δντής ΔΑΛ): Αυτή η βέλτιστη λύση που όλοι ομονοούν υπάρχει φορέας στην Ελλάδα που να μπορεί να την υλοποιήσει;

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Δεν μπορώ να σας πω λεπτομέρειες…

ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ Σ.: Αν δεν γεμίσει τα caisson ο μηχανικός με τα βυθοκορήματα θα πρέπει να βρει άλλο υλικό και η λύση αυτή θα είναι πιο κοστοβόρος. Πρέπει να νοικιάσει, να πάρει άδεια…Θα γίνει η προβλήτα, εάν γίνει η εκβάθυνση. Αλλιώς, δεν μπορεί να το κάνει η COSCO. Επομένως, είναι πολύ σημαντικό…Μπορούμε να ρίξουμε πολύ βάρος στο θέμα της βυθοκόρησης. Να επιδιώξουμε τη βέλτιστη λύση…

ΜΕΛΑ Σ.: Τοποθετήθηκα με τις ερωτήσεις μου. Οι βυθοκορήσεις είναι εξαγγελθείσες σε κάθε περίπτωση….

ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.: Η Σύμβαση Παραχώρησης λέει μέσα ότι εάν δεν μπορεί να πραγματοποιήσει κάποια από τις υποχρεωτικές επενδύσεις την αντικαθιστά με μια άλλη…. ίσης αξίας… Αυτό το θέμα δεν έχει μεγάλη σχέση με το master plan, έχει να κάνει με την εφαρμογή της γενικής περιβαλλοντικής νομοθεσίας στο λιμάνι… Μας ενδιαφέρει γιατί φτάσαμε σε αυτό το σημείο. Με την έλευση της COSCO στον Πειραιά ανακαλύπτουμε τί έκανε το Ελληνικό Δημόσιο… Για μένα δεν υπάρχει περίπτωση να μην τεθεί το ζήτημα των ευθυνών… Θα ψαχτούνε όλοι τους… Καθόμαστε όλοι εδώ και έρχεται το ΕΛΚΕΘΕ και λέει εδώ και 15 χρόνια έχω πολύ αυξημένες επικίνδυνες τιμές… Πώς έγινε αυτό εάν όλα ήταν σύμφωνα με το νόμο; Πως φτάσαμε σε αυτό το σημείο; Μου θυμίζει την ιστορία του Ασωπού. Κάποιοι πέταξαν το πρόβλημα κάτω από το χαλί. Υπάρχει μια τάση στα Υπουργεία να επιδιώκεται η εργολαβικά βιώσιμη λύση. Γιατί για μια φορά να μην επιλεγεί η τέλεια λύση;

ΓΚΕΡΛΕΣ Δ.: Εμείς ως Λιμάνι Αγωνίας ξεκινήσαμε πρώτοι να λέμε όχι λιμάνι στην Πειραϊκή.

ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΒΕΠ): Γιατί να πληρώσει το κράτος; Να γίνει το λιμάνι καθαρό. Μένω στη Σαλαμίνα. Να μην μου τα φέρουν εκεί.

ΓΙΑΝΝΟΥΛΟΥ Ανθή: ΑΕΠΟ που έχω δει για την Αίγινα, ανέφερε ότι θα γίνονταν οι απαραίτητες μετρήσεις και αν το υλικό αυτό ήταν ασφαλές θα το χρησιμοποιούσαν. Στην περίπτωση αυτή του Λιμένα του Πειραιά δεν έχει γίνει καμία πρόβλεψη.
ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ Σ.: Μπορεί να μπει σε υγρή μορφή η λάσπη στα caissons ή πρέπει να είναι στεγνή;

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Δεν ενδιαφέρει, εάν είναι καλά στεγανοποιημένη, το καλύτερο θα ήταν να είναι στεγνή.

ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ Σ.: Στην πράξη τα βάζουνε όπως είναι;

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Ε, ναι…

ΓΙΑΝΝΟΥΛΟΥ Ανθή: Από όσα γνωρίζω και έχω πληροφορηθεί το Υπουργείο Περιβάλλοντος έχει κατά νου ότι αυτά τα βυθοκορήματα θα αναμειχθούν με άλλα αδρανή υλικά, τα οποία θα έρθουν στον Πειραιά, δεν ξέρω πως, και αυτά μαζί αφού αναμειχθούν θα μπουν στα caissons.

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Δεν το ξέρω αυτό, αλλά να ξέρετε ότι όταν μπαίνουν μερικές φορές όπως σας είπα ή σε caissons είτε στους γεώσακους ή σε γεωσωλήνες υπάρχει ένα υλικό, το οποίο το αναμιγνύεις ώστε να στερεοποιηθεί και να τσιμεντοποιηθεί σε πολλά εισαγωγικά.

ΓΙΑΝΝΟΥΛΟΥ Ανθή: Πληροφορήθηκα ότι η αναλογία είναι 50-50. Δεν ξέρω πως θα μπουν αυτά στον Πειραιά. Πρέπει να κάνεις επεξεργασία αποβλήτων κάτω από την μύτη των κατοίκων…

ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.: Το ΕΛΚΕΘΕ θεωρεί πως υπάρχει ανάγκη να γίνουν τώρα πιο πρόσφατες μετρήσεις, να καλύψουμε όλη την έκταση; Τι κόστος έχει;

ΚΑΨΙΜΑΛΗΣ Β. (ΕΛΚΕΘΕ): Εμείς μπορούμε να το κάνουμε. Εμείς πηγαίνουμε με βάση το πόσα δείγματα παίρνουμε.